Ουρολοίμωξη – Κυστίτιδα.

Ουρολοιμώξεις στις γυναίκες.

Ποίες γυναίκες αφορούν;

Οι ουρολοιμώξεις στις γυναίκες είναι πολύ συχνές. Έχει βρεθεί ότι οι μισές από τις γυναίκες μια φορά στη ζωή τους θα πάθουν ουρολοίμωξη. Συχνότερα προσβάλλονται οι νεαρές που ξεκινάνε τη σεξουαλική τους δραστηριότητα καθώς και οι γυναίκες που μπαίνουν ή μόλις έχουν μπει στην εμμηνόπαυση. Ενώ οι περισσότερες ουρολοιμώξεις είναι ακίνδυνες και δεν απειλούν τη ζωή των γυναικών, μπορεί να γίνουν ιδιαίτερα ενοχλητικές επειδή υποτροπιάζουν (συμβαίνουν ξανά και ξανά).

Πως εμφανίζεται η ουρολοίμωξη;

Τα συμπτώματα είναι έντονα. Οι γυναίκες που έχουν νοσήσει μια φορά, μπορούν εύκολα να τα αναγνωρίσουν.  Η συχνουρία (συχνή επιθυμία για ούρηση) και η καυσουρία (αίσθημα πόνου ή καύσους κατά την ούρηση) είναι τα συχνότερα. Μπορεί επίσης να υπάρχει πόνος ή δυσφορία στο κάτω μέρος της κοιλιάς. Αιματουρία (αίμα στο ούρα) συμβαίνει περίπου στις μισές και είναι ίσως αυτό που τρομάζει περισσότερο τις ασθενείς, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει τίποτε για τη βαρύτητα της νόσου.

Ο πυρετός  είναι ένα άλλο σημείο που μπορεί να συνοδεύει μια ουρολοίμωξη. Προσοχή! Όταν μια ουρολοίμωξη συνοδεύεται από υψηλό πυρετό με ρίγος τότε ονομάζεται πυελονεφρίτιδα. Η πυελονεφρίτιδα είναι μια σοβαρότερη ουρολοίμωξη η οποία χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση και έλεγχο και ανάλογα με τη σοβαρότητα μπορεί να χρειαστεί και νοσηλεία της ασθενούς στην κλινική. Αντιθέτως όταν δεν υπάρχει πυρετός ή υπάρχει μόνο χαμηλή δεκατική πυρετική κίνηση (δέκατα), τότε η ουρολοίμωξη ονομάζεται κυστίτιδα. Η μορφή αυτή είναι η πιο συνηθισμένη και συχνή στις γυναίκες.

Μια γυναίκα με ουρολοίμωξη χρειάζεται να κάνει κάποιες εξετάσεις;

Η απλή (χωρίς πυρετό) κυστίτιδα είναι μια σχεδόν ακίνδυνη πάθηση. Πολλές φορές δε χρειάζεται καθόλου εξετάσεις. Η γενική εξέταση και η καλλιέργεια των ούρων θα μας αποδείξει την πάθηση, θα καταδείξει το συγκεκριμένο μικρόβιο που την προκαλεί και θα μας καθορίσει το κατάλληλο αντιβιοτικό για τη θεραπεία της. Η  θεραπεία αυτή συνίσταται σε χορήγηση κατάλληλου αντιβιοτικού για μια εβδομάδα.

Γιατί μερικές γυναίκες παθαίνουν ξανά και ξανά ουρολοιμώξεις;

Η κυστίτιδα γίνεται ενοχλητική όταν αρχίζει και επαναλαμβάνεται συχνά. Στην ουρολογία συχνές θεωρούνται οι ουρολοιμώξεις σε μια γυναίκα όταν συμβαίνουν περισσότερο από τρεις φορές το εξάμηνο. Οι υποτροπές της κυστίτιδας, όπως ονομάζονται, μπορούν να οφείλονται σε διάφορες αιτίες. Γι’αυτό όταν έχουμε υποτροπές ουρολοίμωξης πρέπει να γίνεται ένας βασικός έλεγχος που περιλαμβάνει ουρολογικό υπέρηχο και δοκιμασίες ούρησης (ουρομετρία ροής και μέτρηση υπολοίπου μετά την ούρηση). Εάν προκύψει αιτία από αυτές της εξετάσεις πρέπει να διορθώνεται.

Πολλές φορές όμως δε βρίσκουμε προφανή αιτία. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να μην έχει γίνει πλήρης εκρίζωση των μικροβίων, να έχει «χρονίσει» η ουρολοίμωξη και να μην είναι εύκολο να εκριζωθούν τα μικρόβια από την κύστη. Αλλαγές στο ορμονικό περιβάλλον της γυναίκας μπορούν επίσης να μεταβάλλουν τη χλωρίδα του κόλπου και να αποτελέσουν αιτία για υποτροπές κυστίτιδας. Άλλες αιτίες έχουν σχέση με την αλλαγή της τοπικής άμυνας  της ουροδόχου κύστης έναντι των μικροβίων καθώς και «κακές συνήθειες» των γυναικών. Τέτοιες κακές συνήθειες μπορεί να είναι η μικρή κατανάλωση υγρών, η αναβολή της ούρησης για πολλές ώρες λόγω φόρτου εργασίας, η κακή υγιεινή της περιοχής κυρίως σε γυναίκες μεγάλης ηλικίας ή αντίθετα η υπερβολική χρήση αντισηπτικών στην περιοχή του κόλπου με αποτέλεσμα την αλλαγή της φυσιολογικής του χλωρίδας.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Πολλές γυναίκες έχουν από τη φύση τους μικρόβια στα ούρα. Αυτές οι γυναίκες έχουν πάντα θετικές καλλιέργειες ούρων χωρίς να νοιώθουν κάτι από την ούρηση. Αυτό δεν είναι ουρολοίμωξη, ονομάζεται «ασυμπτωματική βακτηριουρία» και δε χρειάζεται καμία θεραπεία.

Είναι μεταδιδόμενη η ουρολοίμωξη;

Αν και η απάντηση σε αυτό το ερώτημα εξαρτάται από το είδος του μικροβίου που την προκαλεί, στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι κυστίτιδες δε μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή, ούτε και από τουαλέτες. Πολλές φορές επειδή εμφανίζονται μετά από σεξουαλική πράξη δίνουν την εντύπωση ότι μεταδίδονται. Κάτι τέτοιο όμως συνήθως δεν ισχύει. Απλώς, μικρόβια από τον κόλπο της ίδιας της γυναίκας με αφορμή την επαφή, εισέρχονται στην ουρήθρα της και προκαλούν κυστίτιδα.

Χρειάζεται ο ερωτικός σύντροφος της γυναίκας με ουρολοιμώξεις να υποβληθεί σε εξετάσεις ή και θεραπεία;

Ο σύντροφος χρειάζεται έλεγχο μόνο αν βρεθεί στη γυναίκα μικρόβιο που να μεταδίδεται σεξουαλικά ή εκτός εάν και ο ίδιος αναφέρει συμπτώματα από την ούρηση.

Πως αντιμετωπίζονται οι ουρολοιμώξεις;

Μιας εβδομάδας αντιβιοτική αγωγή αρκεί για να θεραπεύσει τις περισσότερες κυστίτιδες. Το αντιβιοτικό καλό είναι να δύνεται με βάση το αντιβιόγραμμα που προκύπτει από την καλλιέργεια ούρων της γυναίκας. Είναι πολύ βασικό μετά το πέρας της αγωγής να επαναλαμβάνεται η καλλιέργεια ούρων για να είμαστε σίγουροι ότι έχει εξαλειφτεί η λοίμωξη. Στις ουρολοιμώξεις που υποτροπιάζουν μπορεί να χρειαστεί μεγαλύτερης διάρκεια θεραπεία υπάρχουν επίσης και φάρμακα τα οποία μπορούν να ενισχύσουν την άμυνα του οργανισμού. Σε περιπτώσεις που επιμένουν, η αντιβιοτική αγωγή σε μικρές δόσεις μπορεί να χρειαστεί να συνεχιστεί μέχρι και για διάστημα έξι μηνών για να προλάβουμε τις υποτροπές.

Τι μπορεί μια γυναίκα να κάνει για να μειώσει τη συχνότητα ή και να προφυλαχτεί από τις ουρολοιμώξεις;

• Αυξημένη ημερήσια κατανάλωση υγρών. 2 με 3 λίτρα υγρών ημερησίως χρειάζονται όχι μόνο κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τη θεραπεία της ουρολοίμωξης.
• Να μην αναβάλλεται η ούρηση για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
• Γυναικολογικός έλεγχος και θεραπεία λοιμώξεων έσω και έξω γεννητικών οργάνων.
• Η κατανάλωση χυμού από Μύρτιλο (cranberry), τα προβιοτικά και η D-μανόζη έχει αποδειχθεί ότι προφυλάσσουν από τις υποτροπές κυστίτιδας.